پوسیدگي زایي مواد غـذایي
بطور كلي پوسیدگي زایي مواد غـذایي تحـت تـأثير عوامـل زیـر قـرار ميگيرد:
١ .شكل ماده غذایي:
شكل ماده غذایي (بصورت جامد یـا مـایع بـودن) مدت زمان تماس دندان با ماده غذایي را مشخص ميكند.
همين امر مـدت اسیدي بودن محیط دهان را تحت تأثير قرار مـيدهـد. مایعـات معمـولا سریعاً از محیط دهان پاك ميشوند و قدرت چسبندگي كمتري بـه دنـدان دارند.
غذاهاي جامد مانند چیپسها و شيرینيجات پس از جویـدن، روي دندانها بخصوص سطح دندانها قرار ميگيرند و به آساني تمیز نـشده و مدت زمان بیشتري در دهان باقي ميمانند؛ لذا خاصیت پوسیدگي زایي بیشتري دارند.
٢ .قوام ماده غذایي:
غذاهایي كه قدرت چسبندگي بیشتري بر سطح دندانها دارند (مثل چیپس، انواع بیسكویت و شكلات) مدت زمان طـولاني تـري در تماس با دندان ميباشند.
بنابراین میزان پوسـیدگي زایـي آنهـا بیشتر خواهد بود.
٣ .دفعات مصرف مواد غذایي:
اگر مقـدار زیـادي شـيریني در یـك وعـده خورده شود و پس از آن دهان با مسواك (در صورت عدم وجود، با آب خالي) شسته شود، در مقایسه با اینكه میزان شيریني به میزان كمتر و در وعده هاي بیشتر مصرف شود، احتمال ابتلا به پوسـیدگي را پـایين ميآورد.
۴ .غذاها و مایعاتي كه همراه با هم مصرف ميشوند:
بطور مثال، موز قدرت چسبندگي و تخمير بالایي دارد؛ اما وقتي با شير خورده ميشود، از قدرت چسبندگي آن كاسته ميشود و بالعكس مصرف مایعات پوسیدگي زا از جمله انواع نوشابه ها بهمراه مواد غذایي دیگر، فرصت مناسب براي تولید اسید را فراهم ميكنند.
نكات قابل توجه پوسیدگي زایي مواد غـذایي:
- بين غذاهاي روزانه، بهتر است بجاي شيریني از میوه هاي تازه و سبزيجات استفاده كنید ·
مصرف مواد قندي را محدود به وعده هاي اصلي غذایي (صبحانه، نهار و شام) كنید كه پس از آن شستشوي دهان انجام ميگيرد.
در فاصله بين دو وعده غذایي اصلي، تا آنجا كه ممكن است، از خوردن مواد قندي پرهیز نمایید.
زیرا همانطور كه بیان شد، هر قدر دفعات خوردن مواد قندي بیشتر باشد، خطر پوسیدگي دندانها هم بیشتر ميشود.
- پس از مصرف هر نوع ماده قندي، لازم است بلافاصله دندانها را مسواك كنید.
در صورت عدم دسترسي، حتماً چند مرتبه دهان و دندان را با آب شستشو دهید .
